گسکت لاستیکی EPDM

گسکت EPDM یکی از جدیدترین محصولات پلاستیکی است که مخفف کلمه اتیلن پروپیلن داین مونور استاین، یک نوع گسکت لاستیکی مصنوعی است که برای کاربردهایی که نیاز به مواد عمومی، با دوام، ضد آب، حرارتی پایدار و مقاوم در برابر مواد شیمیایی و مواد خورنده دارند متناسب است. در بیشترین موارد سیال خنک کننده در مبدل ها آب است به همین دلیل از گسکت های با جنس  EPDM استفاده می شود. ولی برای سیالات با PH متفاوت، از گسکت هایی از اجناس مختلف استفاده می شود. به طور مثال برای محیط های بازی با PH و دمای بالا از گسکت سیلیکونی استفاده می شود و جهت مبدل های روغنی از گسکت های NBR استفاده می شود. لاستیک EPDM دارای الاستیسیته پایینی است. از این رو نسبت به سایر رابرها به ساییدگی نیز مقاوم است. انواع واشرهای پر مصرف در صنعت از لحاظ جنس شامل این موارد هستند. واشرها یا گسکت های EPDM دامنه حرارتی 6 تا 108 درجه سانتی گراد را دارند و برای خنک کردن سیالات با این دامنه حرارتی بسیار عالی می باشند. واشرهای EPDM مقاومت بسیار بالایی در برابر اوزون و قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش دارند. این واشرها مقاومت شیمیایی عالی و مقاومت الکتریکی خوبی دارند. واشرهای EPDM در مبدل های با سیالاتی همچون روغن های حیوانی و گیاهی، بخار، آب و حلال های اکسیژن دار محلول های قلیایی و اسیدی و مبدل های آب به کار می روند. رابر EPDM حتی در تماس با دمای 40 درجه سانتی گراد زیر صفر نیز بصورت انعطاف پذیر باقی می ماند. این رابر در برگرداندن تغییر شکل ناشی از نیروهای مکانیکی توانایی خوبی دارد. این در حالی است که یکپارچگی ساختار ماده حفظ می شود. این ویژگی حتی در دماهای بیشتر از 110 درجه سانتی گراد نیز تغییر نمی کند. این رابر مقاومت خوبی در برابر عوامل مختلف نظیر: - آب و بخار آب داغ تا دمای 150 درجه سانتی گراد و تا دمای 180 درجه ی سانتی گراد در حالت استفاده از مواد خاص - سایر مواد را رنگی نمی کند و روی آنها لکه باقی نمی گذارد - اسیدهای آلی و غیر آلی - تابش اشعه UV و اوزون - بازها، پتاسیم، سدیم و عامل های شوینده - روغن ها و گریس های سیلیکونی - فرسودگی ناشی از هوا